Uzun bir sure güzel hayat baslamak üzere diye düsündüm. Gerçek güzel
hayat! Ama hep bir engel daha vardi önde. Öncelikle yapilmasi gereken
bir sey, bitmemis bir is, tamamlanmasi gereken bir hizmet, ödenecek bir
borç... Hemen sonra güzel hayat baslayacak. Sonunda uyandim ki, hayat
zaten bu engeller. Bu perspektif mutluluk için bir yol olmadigini,
bilakis mutlulugun kendisinin asil yol oldugunu görmeme yardimci oldu.
Öyleyse yasanan her anin keyfini çikarmali, ve bu anlar, paylasilacak
özel biri ile geçirildiginde daha da çok keyfi hissedilmeli. Zamanin
kimseyi beklemedigini unutmamak lazim. Öyleyse; okulun bitmesini,
okula gitmeyi, on kilo vermeyi, 6 kilo almayi, çocuk sahibi olmayi,
çocuklarin büyüyüp evden ayrilmalarini, ise baslamayi, emekli olmayi,
evlenmeyi, bosanmayi, Cuma aksamini, Cumartesi sabahini, yeni araba-ev
almayi, yeni araba ve evin borcunun bitmesini, bahari, yazi, sonbahari,
kisi, ayin birini, onbesini, sarkinizin radyoda çikmasini, ölmeyi,
yeniden dogmayi beklemeyin daha fazla mutlu olmak için. Mutluluk bir
hedef degil yoldur.
Paraya ihtiyaciniz yokmus gibi çalisin, Hiç incitilmemis gibi sevin,
Kimse seyretmiyormus gibi dans edin...
ALFRED D. SOUZA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder